လူေတြသိမွ အလြမ္းလို႔ မည္မယ္ဆိုရင္ ငါ မင္းကို မလြမ္းခ်င္ေတာ့ဘူး . . . ။
ေန၀န္း
ေန၀န္း
ငါႏွင့္ မနက္ခင္း အသစ္မ်ား
ငါႏွင့္ မနက္ခင္း အသစ္မ်ား
မနက္ခင္းက အားလံုကို၀ါးမ်ဳိ
ထားသိုမႈေတြက မတည္ၾကည္
ျဖစ္တည္မႈသမိုင္းမွာေတာ့
ေနရီရီ အနမ္းေတြ
တခန္းရပ္ခဲ့ၿပီေပါ့
လြမ္းလိုက္တာ စပယ္ညိဳရယ္ . . . ။
ေန၀န္း
ကြၽႏ္ုပ္၏ . . .
♠♠♠ ေႏွာင္ႀကိဳး ♠♠♠
ေတြကဆံုခဲ့တာ မဆန္းေပမဲ့
စြဲလန္းေနတာ ဆန္းေနတယ္
ခဏ ခဏ မေတြ႕ရေပမဲ့
ျပင္းျပင္း ရွရွနဲ႔
တသသ လြမ္းမိတယ္ . . .
ရင္ထဲ ရွိေပမဲ့
ဖြင့္မေျပာမိတာ ဘာေၾကာင့္လဲ
သံေယာဇဥ္ကို အေရာင္ဆိုးခ်င္တာ မဟုတ္ခဲ့ဘူး
အခ်ိန္ေတြ ေျပာင္း
ရာသီေတြ ေဟာင္းရင္း
သံေယာဇဥ္ေတြ အေရာင္ရင့္ခဲ့တာပါ . . .
အေရာင္မဆိုးပါဘူး
တြယ္တာမႈနဲ႔ ျမတ္ႏိုးလာတာ ..
အေ၀းကို ထြက္မေျပးဖို႔
ႀကိဳးေတြကို ထပ္တိုးခ်င္တယ္
သိမ္းပိုက္ျခင္းေတာ့ ကင္းပါတယ္ . . . ။
ေန၀န္း
♠ ပ်ံသန္းျခင္း - ၁ ♠
ဂ်စ္ပဆီ အိမ္မက္
ေတေလ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေတြေ၀မွဳ႕မ်ိဳးနဲ႔ .... ငါ... အနာဂါတ္ကို
ေလွ်ာက္လွမ္းေနမိတယ္ … ေလေျပတခ်ိဳ႕ ရဲ႕ ဒသနနဲ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မႏွိဳင္းယွဥ္ပါနဲ႕
ငါ႔ အတိတ္ဟာ ... လွပခဲ႔ လိမ္႔မယ္ ဒါေပမယ္႔... ယစ္မူးစရာေကာင္းတဲ႔
လင္းလက္မႈ႕မ်ိဳး မဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္...
ေနျခည္...
ခိုလႈံခြင္႕ေပးပါ ေလလြင္႕လာတဲ႕ ေရစိုငွက္ႏွစ္ေကာင္ကိုေပါ႔ …ေႏြးေထြးမႈ႕ေတြလည္း ေပးလွည္႔ပါ အသိုက္အျမဳံ မရွိေတာ႔ တဲ႔ ငွက္ငယ္ႏွစ္ေကာင္ကိုေပါ႔....
ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေလျပင္းရယ္...
အနာဂါတ္မွာ ခဏေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သာယာမႈ႕ေတြ ေပးလွည္႔ပါ …
ငါ႔ ႏွလံုးသားေတြ ခ်မ္းလြန္းလို႔ ၾကည္ျဖဴမယ္ဆိုရင္ ေရၾကည္တစက္ေလာက္
တိုက္လွည္႔ပါ...ငါ႔ ႏွလံုးအိမ္ေတြ ေမာလြန္းလို႔ ..
မနက္ခင္းေရ... ေတာက္ပမႈ႕ေတြကင္းေနတဲ႕ ငါ႔အေဆြေတာ္ မ်က္လံုးတစံုကေတာင္ အနာဂါတ္ကိုေၾကာက္ရြံ႔ေနတယ္ထင္ရဲ႕…
သူတို႕ေတြ ေ၀၀ါးေနၾကတယ္...
ေတးသီငွက္ဖတေကာင္လို ကာရံမဲ႔ ေတးသြားေတြကို ဆိုျငီးျပီး ေလာကထဲ
ခရိးထြက္ခဲ႕တယ္… ၾကယ္ေရာင္ေလာက္ မလင္းေပမယ္႔ လင္းသေလာက္နဲ႕
အားေပးေဖၚရတဲ႕ ပိုးစုန္းၾကဴးတေကာင္ရဲ႕ လမ္းျပမႈ႕ေၾကာင္႔ ေရးေတးေတး
ေကာက္ေၾကာင္းတခ်ိဳ႕ဟာ လူသြားလမ္းပဲလို႕ ငါျမင္ခဲ႕ တယ္.. ဒါေပမယ္႔
ခ်စ္သူ ဆိုး၀ါးတဲ႔ ၀ိညာဥ္ေတြရဲ႕ လိႈင္းဒဏ္ေၾကာင္႔ ေႏြကမၻာရဲ႕ ရြက္ေၾကြသံ
တေျခာက္ေျခက္ ၾကားမွာ တေျဖာက္ေျဖက္နဲ႕ ငါ႔ အိမ္မက္ေတြ
ေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔ရတယ္ေလ . . . ။
ေန၀န္း
♠ ပ်ံသန္းျခင္း ♠
မာယာမ်ားတဲ့ ေလာကဓံ
ဘ၀ကို
အံစာတံုး တစ္ခုလို
လွည္႔ကြက္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔
ေလာကဓံကို အံတုဖို႕
ငါ.. ၾကိဳးစားခဲ႔တယ္.....
ျမင္႔မားတဲ႔ ေတာင္တန္းေတြကို
ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ႔ရသလို
လိႈင္းၾကမ္းတဲ႔ ပင္လယ္ျပာေတြကိုလည္း
ကူးခတ္ခဲ႔ရတယ္....
ခ်ိဳသာတဲ႔ ေက်းငွက္တခ်ိဳ႕ရဲ႕
လွည္႔ဖ်ားသံေတြ အဆံုးမွာေတာ႔
ငါဟာ ေလာကၾကီးကို
ေမွာက္လ်က္ကူးေနျပီေပါ႔ . . . ။
ေန၀န္း
လကၤာဒီပခ်စ္သူ
လကၤာဒီပခ်စ္သူ
----- ♠♠♠♠♠♠ -------
*ျဒာဝိဒိယန္ေသြးဟာ နီေဆြးတယ္
ေတာင္ဆယ္လံုးက ေျမြေဟာက္ေတြ
ရာ၀ဏ ဆိုတဲ့ ငါ သၿဂိဳလ္ျပာခ်
ဒသဂီရိ ဆိုတာ အဲဒီကစတယ္ ၊
*ဟိႏၵဴျမစ္၀ွမ္း ေတာင္ပိုင္းမွာ
ၿမိဳင္ေဟ၀န္ဆိုတာ မထင္မရွား
ဟိမ၀ႏ ၱာလဲ မသိသူ အမ်ားသားနဲ႔
ဒါေပမဲ့
ရာ၀ဏ ဘုရင္ျဖစ္လာေတာ့
ျမင္ျမင္သမွ် ျပားျပား၀ပ္လို႔ ..
ျမင္းျဖဴဆယ္ေကာင္ ဆြဲတဲ့ စစ္ရထား
ၿပိဳင္ဘက္ရွားလွ်က္ေပါ့ ၊
*လက္ေအာက္ခံ ဘုရင္တပါး ဆက္သ
ခ်ိဳၿမိန္လွတဲ့ အသူရာေၾကာင့္
ဒမၼိကေတာင္ေျခမွာ ေျခခ်
ကံၾကမၼာ ေစစားလို႔ ေရႊေပလႊာေရခ
ေပလႊာထဲမွာ မယ္သီတာက ၿပံဳးလို႔ . .
*ဒီလို႔နဲ႔
ငါ ရာ၀ဏ ေလးေတာ္ကို မရအရ မခဲ့တယ္ ၊
သု၀ဏၰဘုမၼိက တစ္ရာေသာ မင္းတိုင္းကို
အႏိုင္ပိုင္းလိုက္တယ္ …
မယ္သီတာ .. မင္း ငါ့ကို ၾကည္ျဖဴရဲ႕လား ၊
ပုလဲလံုး ခန္းဆီး လိုက္ကာၾကားက
လွပလြန္းတဲ့ မင္းမ်က္ႏွာ
စိုးရိမ္စိတ္မ်ား ၀င္ေနသလား ၊
မယ္သီတာ ရယ္ .. .
ေရျပာျပာမွာ ေရႊပဒုမၼာ တင့္တယ္သလို
မင္းမ်က္ႏွာဟာလည္း က်က္သေရ ရွိလွခ်ည္ရဲ႕ ၊
*သီတာ ရဲ႕ အလွမွာ
ျမင္ကထဲက မိန္းမူးရူးသြပ္ ခဲ့တဲ့ ရာ၀ဏ
ရာမမင္းသားေၾကာင့္
အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးခဲ့ရၿပီ ၊
ေ၀ဒနာကို မခံစားႏုိင္လို႔
ငါ့ရဲ႕ စစ္ျမင္းေတြကို ကဆုန္စိုင္း
မုန္တိုင္း တခုအျဖစ္ ျပန္ေျပး
ဟိုး .. အေ၀းကိုေပါ့
သီတာရယ္ . . .
ငါ့ ႏွလံုးသားကေတာ့ ေသဆံုးသြားပါၿပီကြယ္ ၊
*ေႏြ ဆယ္ကမၻာ ရင္မွာပူလို႔
အသဲ ကြဲေၾကသူ ငါ ဒႆရင္မွာ
သီတာေဒ၀ီ ဆိုတာ အစဥ္အၿမဲ ရွိေနပါလိမ့္မယ္ေလ . . .
* ရန္စရွည္ေအာင္ ရာမ ရန္ေဆာင္လိုက္တာက
တူေတာ္ႏွစ္ေယာက္ လည္ပင္းမွာ
ျမွားတန္းလန္းနဲ႔ ေသြးေတြ ပန္းထြက္လို႔
သားရဲတြင္းမွာ
က်ားရဲေတြေတာင္ ႏိုင္တဲ့ ႏွမေတာ္က
ရင္ကြဲလို႔ ကမၻာမေၾက
သီတာေဒ၀ီ ကို ေဆာင္က်ဥ္းဖို႔
ေမာင္ေတာ္အတြက္ ဗ်ဴဟာခင္းလို႔
ရန္ေႂကြးကို လက္စားေခ်
မယ္သီတာ ေရ . . .
ငါ မင္းကို တကယ္ျမတ္ႏိုးတာပါ ၊
* လကၤာဒီပ နန္းေတာ္မွာ
ဟိမ၀ႏ ၱာရဲ႕ သခင္မအျဖစ္ ခံစားရင္း
လက္ညိႈး ညႊန္ရာ ေရျဖစ္ဖို႔
ကမ ၻာေပၚက ဘယ္အရာမဆို
မင္းလိုရင္ ရာ၀ဏ ေဆာင္က်ဥ္းေပးမွာပါ ၊
“ ဘီလူး လို ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ဘုရင္ …
ရွင့္ မ်က္ႏွာကို က်မ မျမင္ခ်င္ဘူး ..”
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ေျပာရက္လိုက္တာ သီတာရယ္
မင္းကို ျမတ္ႏုိးတဲ့ ငါ့ႏွလံုးသား
က်ိန္စာ အမွားေတြနဲ႔
ေနာက္တႀကိမ္ ေသးဆံုးရျပန္ၿပီေကာကြယ္ ၊
အစဥ္အၿမဲ စိုေျပခဲ့တဲ့
ရာ၀ဏရဲ႕ လကၤာဒီပ နန္းေတာ္
အခုေတာ့လည္း
သီတာရဲ႕ အမုန္းေငြ႕ နဲ႔ ေျခာက္ေသြ႕လို႔ ၊
မယ္သီတာရယ္ . . .
ဒႆဂီရိ ဟာ အခ်စ္ႀကီးသူပါ ၊
*ညီေတာ္က သတိေပးခဲ့ဖူးတယ္
“ ေနာင္ေတာ့္ စစ္ျမင္းရထား ရဲ႕ ျမွားကာ
ရင္အုပ္ေပၚေအာင္ နိမ့္ေနတယ္ ၊
ေလး မွန္တဲ့ ရန္သူ႔ျမွား
ျမွားကာကို ေက်ာ္ ေနာင္ေတာ့္ရင္ေပၚ ခႏိုင္ပါတယ္ ”
တုိက္ပြဲတိုင္း ႏိုင္တဲ့ ရာ၀ဏ အတြက္
ဒီစကားဟာ ေစာ္ကားရာေရာက္ေနၿပီ
မယ္သီတာ ေရ . . .
မင္းအတြက္နဲ႔ ေသြးေခ်ာင္းစီး တိုက္ပြဲႀကီး
ရာ၀ဏ ဆင္ႏႊဲရေတာ့မယ္ ၊
*ဒီပြဲမွာ ရာ၀ဏရဲ႕ အိမ္ေရွ႕စံက
ရာမ ထံမွာ သစၥာခံသြားတယ္
ညီအကိုၾကားထားတဲ့ ေမတၱာကိုမွ မေထာက္
သစၥာေဖာက္သြားတဲ့ ညီေတာ္
ကမၻာေၾကေသာ္လည္း ငါမေၾကဘူး ၊
တိုက္ပြဲအတြင္း
သားရဲတြင္းက ေရႊေလွာင္အိမ္မွာ
စိုးရိမ္စြာ ထားခဲ့ရတယ္
ခြင့္လႊတ္ပါ သီတာ
ရာ၀ဏရဲ႕ သူရဲေကာင္းဘ၀ မင္းရွိမွ ျပည့္စံုမွာပါ ၊
လကၤာဒီပကို က်ဴးေက်ာ္သူ ဘယ္သူမဆို
စစ္ရထားနဲ႔ နင္း အၿပီးရွင္းပစ္္မယ္
ရာမ ရယ္ . .
ရာ၀ဏ အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိေစရမယ္ . . ၊
*ေတာင္ဆယ္လံုးကို ခံတပ္အျဖစ္ သံုးဖို႔
စီမံခဲ့တာက ညီေတာ္
ဒီေတာ့ လွ်ိ႕၀ွက္ခ်က္ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး ၊
ညီေတာ္ . . .
သင္း လက္ခ်က္ေၾကာင့္
ခိုင္လံု လွတဲ့ တမၼ၀တီေတြကို ေဖာက္
အခုေတာ့
ရာမဟာ ငါ့ေရွ႕ေမွာက္ကို
အလြယ္တကူ ေရာက္လာခဲ့ၿပီေလ ၊
စစ္ရထားကို ကဆုန္စိုင္း
လက္နက္ဆိုတာ ငါ့လက္မွာ မက်န္ေတာ့တဲ့အထိ
ရာမဆီ ပစ္လႊတ္
စန္းထေနတဲ့ ရာမ လက္နက္က တခုမွ မခဘူး ၊
ရာမ ေလးတင္တာကို မႈန္၀ါး၀ါးနဲ႔
အေ၀းကေန ျမင္လိုက္ရတယ္
မၾကာလိုက္ဘူး
ျမွားတစင္းဟာ စစ္ရထားျမွားကာကို ေက်ာ္
ငါ့ ရင္ေပၚကို စိုက္၀င္လို႔ …
*ေၾသာ္ … ညီေတာ္ရယ္
စစ္ရထားရဲ႕ ျမွားကာ
နိမ့္ေနပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ မင္းစကား
ငါ အေလးမထားခဲ့ဘူး ၊
အခုေတာ့ . . .
ရာမရဲ႕ ျမွားေတြ တစင္းၿပီး တစင္း
ငါ့ ရင္ထဲမွာ . . . . . ။
*အေမွာင္တိုက္ထဲ က်ခဲ့တဲ့ ရာ၀ဏ
သတိရလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေ၀ဒနာေတြရဲ႕ အစ
ေရႊေပလႊာရခဲ့တဲ့ ဓမၼိကေတာင္ေျခမွာ ေရာက္ေနၿပီ ၊
*ျဒာ၀ိဒိယန္ ျပည္သူေတြ ငိုေႂကြးၾက
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ခံ
ျဒာ၀ိဒိယန္ ဘုရင္ေတြ ေျခခ်ခဲ့တဲ့
ေက်ာက္ေဆာင္ျမင့္ျမင့္ နဲ႔
မဲေမွာင္လွတဲ့ သုႆန္လြင္ျပင္မွာ
ဘ၀ကို အဆံုးမသတ္ခ်င္တဲ့ ရာ၀ဏ
ဆႏၵတခုေတာ့ ျပည့္ခဲ့ၿပီ ၊
*မယ္သီတာရယ္ . . .
ဒီအခ်ိန္မွာ မင္းသာ ငါ့ေဘးမွာ ရွိခဲ့ရင္
ဒႆဂီရိဆိုတဲ့ သူရဲေကာင္းဘ၀
စြန္႔လႊတ္ရႀကိဳး နပ္မွာပါ
ရာ၀ဏရင္ေတြ ပူေနၿပီ သီတာ
ေအးျမတဲ့စမ္းေရေတြလည္း
ငါ့ ရင္ကို မေအးေစႏိုင္ေတာ့ဘူး
ငါ ျမတ္ႏိုးတဲ့ သီတာ
ရာ၀ဏ အျဖစ္ကို မင္းျမင္လွည့္ပါ ၊
ဒီအခ်ိန္မွာ
ငါ အတမ္းတဆံုးက မင္းပါ သီတာရယ္ . . .
*အရာရာမွာ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ ရာ၀ဏ
မင္းကိုေတာ့ မပိုင္ဆိုင္လိုက္ရဘူး သီတာ
ဒါေပမဲ့ . . .
ဒႆရင္ထဲ သီတာ အၿမဲရွိေနမွာပါ
ဒီဘ၀မွာ ေ၀းခဲ့ရေပမဲ့
ရာ၀ဏ ေနာင္ဘ၀ကေန ေစာင့္ေနမွာပါ ၊
ၾကည္ျဖဴစြာ လက္မတြဲခဲ့ရေပမဲ့
ရာဇ၀င္မွာ . . .
သီတာေဒ၀ီကို စာတင္ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ခဲ့တဲ့
လကၤာဒီပ ခ်စ္သူဆိုတာ
ငါ ပါ . . . . . . . . . . . . .။
ေန၀န္း
၂၀ . ၀၂ . ၂၀၀၄
ေသာၾကာေန႔
အိပ္မက္ အခန္းပ်က္မ်ား
ေမ့မရတဲ့ အတိတ္ေတြ
အရိပ္လိုပဲ
အၿမဲကပ္လိုက္ေနတယ္ ၊
ေမ ေရ ..
ဒီလိုညေတြမွာေပါ့
အေမွာင္တံခါးေတြဖြင့္
ႏြမ္းရင့္ရင့္ အလြမ္းေတြနဲ႔
ေမာင္ က်ဴးဟစ္ မိတယ္
“ ေမ့ ကိုလြမ္းတယ္ ” လို႔ ၊
အေမွာင္ကိုခြင္း
အလင္းေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း
အတိတ္ည နဲ႔ အိပ္မက္အခန္းပ်က္ေတြ အေၾကာင္း
လြမ္းေကာင္းဆဲေပါ့ ၊
ဒီလိုနဲ႔ ..
ရင္ထဲမွာ
ျမဴႏွင္းေတြ ေဝၾကျပန္ၿပီေလ ...။
ေန၀န္း
Subscribe to:
Posts (Atom)